ATLANTIS dzień ostatni
Zaczęło się od Platona, który w dwóch „Dialogach”: „Timajos” i „Kritias” zapisał przekazaną Solonowi przez kapłanów egipskich opowieść o wyspie Atlantydzie zatopionej przez morze w czasie, kiedy próbowała ją zaatakować flota Greków. Zagadka Atlantydy od początku fascynowała, najpierw czytelników Platona, a potem tysiące ludzi wszystkich epok, aż do dzisiaj. Powstawały książki i rozprawy, organizowano wyprawy w poszukiwaniu zatopionej wyspy niemal na całej kuli ziemskiej. Ciągle jednak nie znaleziono odpowiedzi na pytanie, czy opowieść Platona dotyczyła wydarzenia historycznego, a jeśli tak, to gdzie ta wyspa się znajdowała. Najczęściej lokowano ją na Oceanie Atlantyckim.
Odkrycie na początku XX wieku wielkiej cywilizacji minojskiej na Krecie i wyspie Santorini (starożytna Thera), która została zatopiona przez wybuch wulkanu około1450 roku przed naszą erą, spowodowało, że zaczęto przypuszczać, iż mityczna Atlantyda to właśnie Santorini. Odkopanie minojskiego miasta w Akrotiri na Santorini z piętrowymi domami, kanalizacją i wspaniałymi, dobrze zachowanymi freskami, uprawdopodobniło tę hipotezę. Pięknie ją uzasadnił prof. Spiridion Marinatos, grecki archeolog prowadzący w Akrotiri wykopaliska.
Autorka pisze: „Tamtejsze pejzaże, mity, ruiny i freski tak opanowały moją wyobraźnię, że musiałam o tym opowiedzieć. Nie jestem, niestety, archeologiem, moja wiedza jest z konieczności amatorska. Pomyślałam więc, że pokażę ten zaginiony świat poprzez ludzi żyjących tam w dniu wybuchu wulkanu.”
format 130 x 200, 78 stron.
ISBN: 978-83-63703-09-7